Monthly Archives: Kwiecień 2019

Resocjalizacja

studia podyplomowe

Studia dają kwalifikacje zawodowe dla osób zajmujących się resocjalizacją i adaptacją społeczną jednostek nieprzystosowanych. Absolwent wykształcony w zakresie tej specjalności powinien posiadać umiejętności pracy indywidualnej oraz grupowej z osobami wykazującymi deficyty w przystosowaniu społecznym, umiejętnościach społecznych oraz pracy resocjalizacyjnej z przestępcami. Umiejętności te powinny obejmować pracę zarówno z młodzieżą jak i osobami dorosłymi z wyłączeniem jednostek wymagających pomocy psychiatrycznej.

Ponadto studia te przygotowują specjalistów do poradnictwa i wsparcia rodzin w ich funkcjach opiekuńczo-wychowawczych, ze szczególnym uwzględnieniem rodzin posiadających problemy wychowawcze.

Pożądane cechy indywidualne absolwenta to: komunikatywność, wysoki poziom dojrzałości społecznej, umiejętność pracy zespołowej oraz w zakresie organizacji pracy, asertywność połączona jednak z wysokim poziomem empatii, otwartość na nowe doświadczenia, analityczność myślenia, sprawność reagowania w sytuacjach nowych, nieznanych oraz niskie natężenie cech autorytarnych.

Przewidywane miejsca pracy dla absolwentów, którzy ukończyli specjalność resocjalizacja/wspomaganie rodziny to przede wszystkim:

  • ośrodki wychowawcze oraz zakłady poprawcze,
  • zakłady karne,
  • policja, szczególnie zaś w oddziałach prewencyjnych,
  • wychowawcy uliczni, podwórkowi (streetworker),
  • poradnie wychowawczo-zawodowe,
  • ośrodki interwencji kryzysowej,
  • ośrodki opiekuńczo-wychowawcze,
  • rodzinne domy dziecka,
  • ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne,
  • poradnie pomocy pedagogiczno-psychologicznej.

Ponadto studia te przygotowują specjalistów do pracy na stanowiskach:

  • pedagogów szkolnych,
  • pracowników „telefonów zaufania”,
  • pracowników organizacji pozarządowych zajmujących się problemami patologii społecznej.

Ramowy plan studiów:

Lp. Nazwa przedmiotu Liczba godzin Forma pracy Forma zaliczenia
I. Segment „Podstawy merytoryczne” 200    
  Moduł 1. Podstawy medyczno- psychologiczne 20    
  1.        1. Wybrane zagadnienia neurologii dziecięcej 5 wykład egzamin
  2.        Psychologia kliniczna 15 wykład
  Moduł II. Opieka, rehabilitacja, resocjalizacja 45    
  3.        Pedagogika specjalna 30 wykład egzamin
  4.        Dydaktyka specjalna 10 wykład
  5.        Pedeutologia z deontologią zawodu 5 wykład
  Moduł III. Moduł skuteczności terapeutycznej 25    
  6.        Diagnostyka pedagogiczna 10 wykład egzamin
  7.        Metody oddziaływania terapeutycznego 15 wykład
  Moduł IV. Moduł autorski (specjalnościowy) 40    
  8.        Seminarium tematyczne 40 seminarium/konsultacje projekt studencki
  Moduł V. Podstawy teoretyczne resocjalizacji 40    
  9.        Psychologia społecznie niedostosowanych 20 wykład egzamin
  10.     Pedagogika resocjalizacyjna 20 wykład
  Moduł VI. Podstawy diagnostyczno- wspomagające rozwój 30    
  11.     Podstawy diagnozy psychologicznej 15 ćwiczenia egzamin
  12.     Prawne podstawy resocjalizacji 15 ćwiczenia
II. Segment „Kompetencje metodyczne nauczyciela” 120    
  13.     Warsztaty psychoedukacyjne 30 ćwiczenia zaliczenie
z oceną
  14.     Metodyka pracy resocjalizacyjnej 40 ćwiczenia zaliczenie
z oceną
  15.     Patologia społeczna z elementami psychopatologii 30 ćwiczenia zaliczenie
z oceną
  16.     Praktyka metodyczna 20 praktyka zaliczenie
III. Segment „Kompetencje informatyczne nauczyciela” 40    
  17.     Technologia informacyjna 40 ćwiczenia zaliczenie
IV. Segment „Doskonalenie kompetencji z wybranego języka obcego” 80    
  18.     Język obcy 80 ćwiczenia zaliczenie
V. Segment „Konteksty współczesnej edukacji” 20   zaliczenie
 
  1. Agresja interpersonalna wśród dzieci i młodzieży
  2. Edukacja włączająca – oczekiwania i rzeczywistość
  3. Dzieciństwo między rodziną a szkołą
  4. Intensywne wspomaganie rozwoju dziecka- niektóre hipotezy, programy i rozwiązania metodyczne
  5. Rola nauczyciela w zmieniającym się świecie
4

4

4

4

 

4

wykład

wykład

wykład

wykład

 

wykład

zaliczenie

zaliczenie

zaliczenie

zaliczenie

 

zaliczenie

  RAZEM 460

Gra w szachy a osiągnięcia dydaktyczne

Ta część mojej pracy poświęcona jest próbie odpowiedzi na pytanie: czy i w jakim stopniu nauka gry w szachy różnicuje poziom osiągnięć dydaktycznych?

Wstępnie założyłem, że umiejętność gry w szachy bardzo pozytywnie wpływa na uzyskiwane osiągnięcia dydaktyczne. Badania przeprowadziłem w oparciu o technikę analizy dokumentów, jakimi były arkusze ocen uczniów z pierwszego półrocza roku szkolnego 2001/2002 oraz rozmów z nauczycielkami obu badanych klas. Łącznie badaniom poddanych zostało 45 dzieci z klas II i III, które podzieliłem na dwie grupy: uczniowie grający w szachy – w ramach obowiązującego „Programu nauki gry w szachy w trzech pierwszych latach nauczania” (10 osób) oraz pozostali uczniowie (35 osób). Przyjąłem trzy kategorie oceny osiągnięć dydaktycznych – wysokie, średnie i niskie. Naturalnie zdaję sobie sprawę z faktu, iż na przedstawione wyniki wpływ ma wiele czynników i uwarunkowań. Gra w szachy jest zatem tylko jednym z komponentów na drodze do sukcesów edukacyjnych. Zobaczmy, jak przedstawiają się rezultaty mojej pracy, które zawiera tabela nr 4.

Tabela 4. Osiągnięcia dydaktyczne badanych uczniów
kategorie
wyników
dzieci objęte programem „Nauki gry w szachy”
dzieci nie objęte programem „Nauki gry w szachy”
N
%
N
%
wysokie
6
60
11
31
średnie
3
30
17
49
niskie
1
10
7
20
Razem
10
100
35
100
Wykres 1. Wskaźnik procentowy badania

wykres

Jak wynika z powyższych danych, dzieci tzw. „szachowe” uzyskały o blisko połowę większy odsetek w ocenie wysokiej i jednocześnie o połowę mniejszy w ocenie niskiej. Można więc wyciągnąć wniosek, że gra w szachy, która zajmuje przecież uczniom dużą część ich czasu wolnego, nie tylko nie przeszkadza w uzyskiwaniu dobrych ocen w szkole, lecz wręcz przeciwnie – sprzyja osiągnięciom natury dydaktycznej. Zatem sformułowana przeze mnie hipoteza potwierdziła się w toku badań empirycznych.